බස් එක සහ පරාටා කෑම

අද නම් මම බ්ලොග් එක ලියන්න හිතුනේ මට සාමන්‍ය පෙළ කාලයේ උන අකරතැබ්බයක් මතක් වෙලා එක උනේ මෙහෙමයි මම ඉතින් අපේ කොල්ලොත් එක්ක තමයි පංති එහෙම එකට යන්නේ ඉතින් ඒ වෙලාවේ තමයි මේ සිද්දියත් උනේ.අපේ කොල්ලො සෙට් එකේ ඉන්නවා අරුණ කියලා කොල්ලෙක් ඉතින් අපි එයාලගේ ගෙදර තමයි පංති ගියේ.ගණන් පන්ති එයාලග ගෙදර තමයි  තිබුනේ.ඉතින් අපි  අම්මා දෙන පොකට් මනි වලින් සෙට් එක පන්ති ඉවර වෙලා කඩේකට ගිහින් බඩ පැලෙන්න කනවා.ඉතින් මමයි මගේ යාලුවෝ සෙට් එකයි වෙනදා විදිහට සෙට් උනා කඩෙට ගිහින් පරාට කන්න කියලා.පරාට කියන්නේ ඒ වෙලාවට සුපිරි කෑමක්.මොකද දන්නවාද කොච්චර කෑවත් එපා වෙන්නේ නෑ.ඉතින් අපේ කොල්ලොත් එක්ක පරාට කනවා කියන්නේ හරියට සති පොලේ  බඩු අරගෙන එනවා වගේ වැඩක්.ඔය කන වෙලාවට කොල්ලොත් එක්ක ගහ ගත්ත ඒවා,පංතියට අලුතෙන් ආපු කෙල්ලෝ,ගුරුවරුන්ගේ අත්වැරදිම් වගේ දේවල් තමයි කතා කරන්නේ.අම්මෝ ඒ වෙලාවට එකෙක් ඉවර කරනකොට එකෙක් පටන් ගන්නවා.ඉතින් ඔය කිව්වට මමත් එක එක විහිලු කතා කියනවා ඔය අතරේ.ඉතින් සමහර වෙලාවර කතාව වැරදිලා නෝන්ඩි වෙන අවස්ථවන් ද නැතුවාම නොවේ.

මොන දේ උනත් කඩේ ඉන්න මුදලාලි ‍රැ 8.30 වෙනකොට කඩේ තියන සෝස් බෝතලය හංගන්න අමතක කරේ නෑ.මොකද අපි ක්ලාස් අරින්නේ 8.30ට නේ ඇරපු ගමන් එන්නේ ඔය කඩේට දුවගෙන.ඉතින් අපේ කොල්ලොට කඩේ තියන සෝස් බොතලයේ අහු උනොත් කාල ඉවර වෙනකොට ඉතින් සෝස් තියා බොතලේවත් හොයා ගන්න වෙන්නේ නෑ.ඒක මුදලාලි දන්න නිසා වෙලාසනම බෝතලය හංගනවා.කඩේ තියෙන්නේ පාර ගාව නිසා බස් යන එනවා හොදට පේනවා.ඒ උනාට අපේ උන්ට කනකොට බස් තියා ලග ඉන්න එකාවත් පෙන්නේ නෑ.ඉතින් දවසක් අපේ අයියා කෙනෙක් බස් එකේ ඉදන් මම ඉන්නවා දැකලා අම්මට කේලම් එහෙමත් කියලා තිබුනා.එදා ඉදලා පොකට් මනි එච්චර දෙන්නේත් නෑ.අවුලක් නෑ කියලා හිත හදාගෙන ලද දෙයින් සතු‍ටු වෙනවා

ඔන්න ඉතින් වෙනදා වගේම අපි ඔය කඩේට දුවගෙන ආවා ඉදා නම් මට පුදුම විදිහට බඩ ගින්නක් තිබුනා.මම හිතාගෙන හිටියේ බඩ කට පැලෙන්න පරාට කන්න පුලුවන් අද කියල.ඔන්න කඩෙට ආවා.මගේ යාලුවෙක් ඉන්නවා නදීර කියලා පොර තමයි සල්ලි එකතුකරලා කෑම ඇනයුම් කරන්නේ ඉතින් නඩීර වෙනදා වගේ අයියා පරට දෙන්නකෝ අපිට කියලා හයියෙන් කිව්වා.ඉතින් අපිත් දැන් බලාගෙන ඉන්නවා පරටා ගේනකම්.ඉතින් එහා පැත්තේ කෑම මේසේ කව්ද වයසක මිනිස්සු දෙන්නෙක් ඉන්නවා මම දැක්ක ඉතින් අපෙ කොල්ලොත් ඔක්කොම එක දැක්කා.ඉතින් එයාල කතා වෙන දෙවල් අපිට යාන්තමට වගේ ඇහෙනවා.අනුන්ගේ කතා අහගෙන ඉන්න එක හොද නෑ කියල අපේ අම්මා උගැන්නුවා මට මතකයි එත් මොනා කරන්නද එයාල කතා වෙන ඒව මට ඇහෙනවා නම්.ඉතින් එයාල කතා වෙනවා "ඉතින් රණවීර මොකද දැන් බස් වලට වෙලා තියෙන්නේ" අනිත් එක්කෙනත් අනේ එකනේ "අද බස් ස්ට්‍රයික් එකක් අද තියන්නවනේ"

අපේ කොල්ලො ඒ වෙලාවේ හොදට පරාට බුදින ගමන් ගිටියේ එක පාරම ඔය කතාව ඇහුනා අපේ කොල්ලොන්ට.ඉතින් කන එක නවත්තලා "අන්කල් අන්කල් ඒ කියන්නේ දැන් මේ පාරෙත් බස් යන්නේ නැද්ද අද? "

ඒ මිනිස්සුන්ට කට උත්තර නෑති උනා.ටිකක් වෙල හිතලා කිව්වා "ආහ් ඔව් පුතාලා අද අවසාන බස් එක යන්නේ 8.45ට කියලා අනේ ඉතින් අපේ කොල්ලොන්ටයි ඔක්කොටම කට උත්තර නෑතුව ගියා.අපි දැන් උනාව‍ටුනේ ඉදලා බුත්තලට යන්නේ කොහොමද අම්මො බස් නෑතුව.අපේ කොල්ලො ඔක්කොම කන එක නවත්තල මුදලාලිට සල්ලි දීලා දුවගෙන බස් එකට.එත් මට නම් හිත තිබුනේ පරාට පිගානට තමයි ඉතින් මොනා කරන්නද මම ටග් ගාලා පරාටා 6-7ක් විතර සාක්කුවේ දා ගත්තා බඩගින්නට බස් එකෙ ඉදගෙන හරි කන්න කියල හිතලා.හැබැයි ඉතින් එක පෙරේත වැඩක් තමයි මොකද පරටා සාක්කුවේ දාගෙන කෑව කියන්නේ.එත් ඉතින් මොනා කරනද බඩ ගින්නට.ඉතින් බස් එකේදි ඔන්න ශීට් එකක් හම්බුනා දැන් මම එකේ ඉදගෙන පරටා කනවා හොරෙන් අපේ කොල්ලො හූල්ලනවා "අඩෝ අපරාදේ බන් පරට පිගන" ඉතින් මුන් දන්න්නේ නෑ මගේ සාක්කුවේ පරටා තියනවා කියලා.ඔන්න ඔහොමයි සංජය පරාට කෑවේ