මට බස් එකෙදි උන පොඩි සීන් එකක් මතක් වෙනකොට මුලු ගැහැණු සංහතියම එපා උනා අපේ අම්මා ඇරෙන්න.ඒක නිසා මම අද බ්ලොග් එකත් ලියන්නේ හරිම කලකිරීමෙන්.මම කියන්නම්කෝ වෙච්ව සීන් එක.මම ක්ලාස් යන්න එන්නේ බස් එකේ ඉතින් සමහර දවස්වලට සෙනග පිරිලා සමහර දවස්වලට බස් පාලුවට ගිහින් වගේ.එහෙම තමයි මොනරාගල වැල්ලවාය බස්...ඉතින් මේ සීන් එක වෙනකොට එදා පොල දවසක් සිනග කට අගටම පිරිලා මමත් තෙරපි තරපි නැග්ගා බස් එකට ඒ වෙලාවේ මම හිටියේ බස් එකේ පා පුවරුවේ.ඉතින් එක කකුලක් බස් එකෙන් එලියේ අනිත් කකුල ඇතුලේ.මගෙ ඉස්සරහ තව තව යාලුවෝ හිටියා.පස්සේ විනාදි 10ක් විතර යනකොට ටිකක් විතර සෙනග අඩු වුනා ඉතින් මම බොහොම අමාරුවෙන් ටිකක් ඉස්සරහට ගියා...හ්ම්ම් ඔන්න ඉතින් බස් එක හොල්ට් එකක් ලග නතර කරා අම්මා කෙනෙකුයි දුවෙකුයි බස් එකට නෑග්ගා.මම හිතන්නේ ඒ දුව ක්ලාස් යනගමන්ද කොහෙද නමුත් හරියට වෙඩින් එකක මනමාලිවත් ඒ වගේ හැඩ වෙලා නෑ.එක එක විලාසිතා ගොඩයි..මාල,වලලු,අගල් ගානක් එල්ලෙන කරාබු වගේ දෙවල් වලින් එයාගේ සැබෑ ලස්සන මැකිලයි තිබුනේ...හැන්ඩ් බෑග් එකකුයි අතේ Android දුරකතනයකුයි තිබුනා.හරියට දුරකථනය තියාගෙන හිටියේ ලෝකු බිස්නස් කරන මුදලාලි කෙනෙක් වගේ.එයාගේ අම්මා නම් සාමන්‍ය ජීවිතයක් ගෙවන කෙනෙක් බව දැක්කම කිනන්න පුලුවන්කමක් තිබුනා...ඉතින් හරියට ටෙලිනාට්‍යක ඉන්න නලුවෝ වගේ බස් එකේ රගනවා.මට අපේ ක්ලාස් එකේ කොල්ලෙක් මගේ අතට ඇනලා රහසින් කිව්වා "බලපන්කෝ බන් මේකි දෙන ශෝ එක විතරක්..." කියලා මට එක ඇහුනම ටිකක් විතර හිනා ගියා...ඉතින් තව ටිකක් වෙලා යනකොට මම ශීට් එකක් හම්බුනා ඉතින් මම ශිට් එකේ ඉදගෙන ඉන්නකොට ටික දුරක් යද්දි නින්ද ගියා...නින්දේන් ඇහැරිලා බලනකොට මේ කෙල්ල මගේ එහා පැත්තේ ඉදගෙන ඉන්නවා...Phone එක කනේ ගහගෙන මෙලෝ සිහියක් නැතුව Call ගන්නවා.මම බැලුවා මෙයාගේ අම්මා කොහෙද කියල්ල බලනකොට අම්මා බස් එකේ තෙරපි තෙරපි ඉන්නවා.තව මල්ලකුත් උස්සගෙන..බොහොම අමාරුවෙන් අම්මා ඒ කෙල්ල ගාවට ආවා...උඩ පොල්ලේ එක අතක් තියාගේන අනෙක් අතෙන් මල්ලක් අරගෙන හිටියේ...
මට පුදුම හිතුනා මේ ගැන දැකලා මොකද අපි බස් එකේ අම්මත් එක්ක හරි වැඩිහිටියෙක් එක්ක හරි ගියාම ශීට් එකක් හම්බුනොත් එක අනිවාර්යෙන්ම ඒ ශිට් එක වැඩිහිටියටනේ දෙන්නේ.තවත් ශීට් එකක් හම්බුනොත් නේ අපි ඉදගන්නේ.ඉතින් මොන කරන්නද මේ කෙල්ල්ට මේක තේරෙන්නේ නෑනේ.මගේ යාලුවෙක් නම් මම අනිවා කියනව "මචන් උබ ඔය කරන වැඩේ හරි නෑනේ " කියලා නමුත් මේ කෙල්ලව අදුරන්නේත් නැනේ.අනික ඔය පණ්ඩිත කම් කරන්න ගිහින්.ඔය කෙල්ල ගත් කටටම කිව්වොත් "මෙ හලෝ මම මොන වැඩේ කරත් තමුසෙට වැඩක් නෑනේ." කියලා මට නෝන්ඩිය නේ.
කමක් නෑ මොනා කරන්නද ඉතින් මම පාඩුවේ හිටියා මේ කෙල්ල දැන් ශෝ එකදානවා හොදටම වැඩී වගේ අරහේ කෙල්ලගේ අම්මා හිටගෙන නමුත් කෙල්ල ෆුල් චූන් එකේ ඉදගෙන ඉන්නවා.මට පව් කියල හිතුනා මම.මම තව ටිකක් වෙලා හිටියා මේ කෙල්ල මොනාද කරන්න කියලා බලන්න.පොඩ්ඩක් වෙලා ඉන්නකොට එයාලගේ අම්මට අර ගමන් මල්ලේ බර දරා ගන්න බෑ වගේ ඉතින් මේ අම්මා එයාගේ නවතම පන්නදේ විකාර,බොලද,මෝඩ දුවට කියනවා "අනේ දුවේ මගේ බෑග් එක ගන්නකෝ"
කෙල්ල Phone එක ඔබ ඔබා හිටියේ "මොන වදයක් ද අම්මා.ඔයාගෙන් ආපු වෙලාවේ ඉදලා වදේ" මට පුදුම හිතුනා මේ කෙල්ල ගැන.අපි කවදාවත් වැඩිහිටියෙක්ට ඔයා මෙයා කියලා කතා කරන්නේ නෑ මොකද එක ඒ වැඩිහිටියට කරන අගෞරවයක් වගේ මම එක ඇහිලා "නැන්දා මම මෙතන බහිනවා නැන්දා මෙතනින් ඉදගන්න" කියලා මම මගේ ශීට් එක දීලා හිටගෙන ගියා.මේ කෙල්ල කට ඇරගෙන මම දිහා බලාගෙන ඉන්නවා...හරිම පුදුමෙන්...අනේ මන්දා මුන් හැදිලා තියන හැටි දැක්කම මුලු ජීවිතයම එපා වෙනවා..මෙකට මෙහෙම කෙල්ලො කොල්ලො අනන්තවත් ඔයාලටත් හම්බුවෙනවා ඇති.මොනා කරන්නද මේවා එයාලගේ ගිය නැහැදිච්ච කම්ද නැත්නම් මෙයාලා හදා ගත්ත විදිහද කියලා මට තාම හිතා ගන්න බෑ.ශික්...මට මුලු කෙල්ල සංහතියම මෙක නිසා එපා උනා...
